Καλή Ανάσταση

 Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἀγαπητοί ἀναγνώστες, ἀποτελεῖ τήν ἱερότερη περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Δέν εἶναι ὑπερβολή νά ἐπαναλάβουμε αὐτό πού ἔχει πεῖ κάποιος, πώς ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἐπέχει θέση σπονδυλικῆς στήλης σ΄ ὁλόκληρο τό ἐκκλησιαστικό ἔτος.

    Αὐτές τίς ἅγιες καί ἱερές ὥρες τίς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἡ Ἐκκλησία μας θυμάται καί ἑορτάζει κοσμοσωτήρια γεγονότα. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, θυσιάζεται "ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας". Ἀνεβαίνει στό Σταυρό, γιά νά φανερώσει γιά ἄλλη μιά φορά ἀνοίγοντας τήν ἀγκαλιά τοῦ, πόσο πολύ μᾶς ἀγαπάει. Ἀπό τότε καί γιά πάντα ὁ Θεός μας, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς φιλανθρωπίας, γίνεται ταυτόχρονα ὁ Ἐσταυρωμένος Θεός τῆς ἀνοικτῆς ἀγκαλιᾶς.

    Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο, τοῦ κόστισε. Ἀυτή ἡ μεγάλη ἀγάπη, ἔκανε ἀκόμα καί τόν ἴδιο τό Θεό νά ὑποφέρει. Ἔκτοτε ὅποιος ἀγαπάει ἀληθινά, πάντα ὑποφέρει. Κλῆρος ὅλων, ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Χριστό, εἶναι νά ὑποφέρουν γιά τήν ἀγάπη τή δική Του.

    Τό Πάσχα λοιπόν, δέν πρέπει νά ἐκλαμβάνεται ὡς μία ἡμέρα ἑορτῆς, φάγητοῦ, ξεκούρασης ἤ διασκέδασης . Τό Πάσχα εἶναι ἡ ὥρα τῆς ἀγάπης, εἶναι ἡ στιγμή πού ὅλοι μας εἶναι ἀναγκαίο νά μετρήσουμε τήν ἀγάπη μας πρός Ἐκεῖνο τό Θεό πού Πρῶτος μᾶς ἀγάπησε. Τοῦτο θά γίνει ὄχι μηχανικά, τυπικά ἤ ἀφηρημένα, ἀλλά πρακτικά, πραγματικά καί δυναμικά στό πρόσωπο τοῦ συνανθρώπου, τοῦ "ἐλάχιστου ἀδελφοῦ". Ὅταν καταφέρουμε νά ἀγαπήσουμε "σταυρικά", δηλαδή μέχρι θυσίας, τότε καί μόνο τότε θά ἔχουμε Πάσχα, θά ἑορτάζουμε Πάσχα, θά νιώσουμε τή χαρά καί θά βιώσουμε τήν ὁλοφώτεινη πραγματικότητα τῆς Ἀναστάσεως.

    Καλή Ἀνάσταση !!!