Ο Απόστολος της Κυριακής 18 Ιανουαρίου 2015

(῾Εβρ. ιγ´ 7-16)

Αδελφοί, μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. ᾿Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατήσαντες. ῎Εχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες· ὧν γὰρ «εἰσφέρεται» ζῴων «τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ῞Αγια» διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα «κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς»· διὸ καὶ ᾿Ιησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε. Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν «ἔξω τῆς παρεμβολῆς» τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες· οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν. Δι᾿ αὐτοῦ οὖν «ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως» διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ᾿ ἔστι «καρπὸν χειλέων» ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Αδελφοί, νὰ θυμάστε τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες σας, ποὺ σᾶς μετέδωσαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ· νὰ βλέπετε πῶς τέλειωσαν τὴ ζωή τους καὶ ν’ ἀκολουθεῖτε τὸ παράδειγμα τῆς πίστης τους. ῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ ἴδιος χτές, σήμερα καὶ γιὰ πάντα. Μὴν παρασύρεστε ἀπὸ διάφορες ξένες διδασκαλίες. Εἶναι προτιμότερο νὰ στηρίζετε τὴν καρδιά σας στὴ χάρη τοῦ Θεοῦ παρὰ σὲ φαγητά. ῞Οσοι βασίστηκαν σ’ αὐτὰ δὲν εἶδαν καμιὰ ὠφέλεια. ᾿Εμεῖς ἔχουμε ἕνα θυσιαστήριο ἀπὸ τὸ ὁποῖο δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ φᾶνε ὅσοι συνεχίζουν νὰ λατρεύουν τὸν Θεὸ στὴ σκηνή. Τὰ σώματα τῶν ζώων, ποὺ τὸ αἷμα τους εἰσάγεται ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα στὰ ἅγια τῶν ἁγίων γιὰ τὴ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν, καίγονται ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδο. Γι’ αὐτὸ κι ὁ ᾿Ιησοῦς, γιὰ νὰ ἐξαγνίσει τὸν λαό του μὲ τὸ ἴδιο του τὸ αἷμα, θανατώθηκε ἔξω ἀπὸ τὴν πύλη. ῍Ας πᾶμε, λοιπόν, κι ἐμεῖς ἔξω ἀπὸ τὸ στρατόπεδο κοντά του, κι ἂς ὑποστοῦμε τὸν ἴδιο μ’ αὐτὸν ἐξευτελισμό. Γιατὶ δὲν ἔχουμε ἐδῶ μόνιμη πολιτεία, ἀλλὰ λαχταροῦμε τὴ μελλοντική. ῍Ας προσφέρουμε, λοιπόν, συνεχῶς στὸν Θεὸ διὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ σὰν θυσία τὸν ὕμνο μας, δηλαδὴ τὸν καρπὸ τῶν χειλιῶν μας, ποὺ ὁμολογοῦν τὸ μεγαλεῖο του. Μὴν ξεχνᾶτε ἀκόμα νὰ κάνετε τὸ καλὸ καὶ νὰ μοιράζεστε μὲ τοὺς ἄλλους ὅ,τι ἔχετε. Μὲ τέτοιες θυσίες εὐχαριστεῖται ὁ Θεός.